Lieve lezer,
Heb jij dat ook wel eens? Dat je de Bijbel leest en soms niet goed begrijpt wat je leest. Niet omdat je niet wil, maar simpelweg omdat je de woorden die je leest niet meer (her)kent. De wereld is zo veranderd door de eeuwen heen. Nieuwe technologiën hebben oud vakmanschap naar de achtergrond verdreven.
Raken wij ons zicht op Gods Waarheid kwijt, omdat wij zijn gelijkenissen over arbeiders, wijngaarden, oogsten en zaad steeds slechter gaan begrijpen? Nee, hoe dankbaar mogen we zijn voor de Heilige Geest die ons leidt naar de volle Waarheid en onder onze aandacht brengt wat mij mogen leren.
Soms heb je van die momenten dat je je diep van binnen genoodzaakt voelt iets nader te onderzoeken. Het overkwam mij bij de volgende tekst waar ik laatst in mijn Bijbel over las. Waar zou dit gedeelte eigenlijk over gaan?
Johannes de Doper: “Ik doop u wel met water tot bekering, maar Hij Die na mij komt, is sterker dan ik; ik ben het niet waard Hem Zijn sandalen na te dragen. Hij zal u dopen met de Heilige Geest en met vuur. Zijn wan is in Zijn hand en Hij zal Zijn dorsvloer grondig reinigen en Zijn tarwe in de schuur verzamelen en Hij zal het kaf met onuitblusbaar vuur verbranden.” Mattheus 3: 11 en 12
Johannes geeft een verdieping aan hetgeen gebeuren zal als Jezus ons komt dopen met de Heilige Geest en met vuur. Laat de zin eens op je inwerken en kijk hieronder eens naar het proces van een boer die het ’tarwe’ op zijn dorsvloer neerlegt en aan de slag gaat met de wan en de wind zijn werk laat doen.
Kijk tot minuut 04.00 voor het proces van het scheiden van het kaf van het graan en stel je eens voor dat jij een van die aren bent. Luister vanaf minuut 09.34 naar de reactie van de boer over het proces en wat het hem leerde.
Heb je even de tijd kunnen nemen om te kijken, want soms zegt een beeld meer dan duizend woorden. Het was voor de boer een proces om enorm van te genieten. Met de hand aren oogsten is arbeidsintensief en vraagt veel zorg en aandacht. De aren moeten met ‘gentleness’ (tederheid, zachtheid, fijngevoeligheid) behandeld worden. Daarnaast heeft hij geleerd dat er meer wind nodig is, omdat het kaf anders niet goed kan worden weggeblazen. Lees jij ook de metaforen die ik lees? Hoe Jezus van het proces geniet als we ons kaf laten wegschudden door de wind om een puurder vat te kunnen worden van Zijn Liefde. Word jij er ook zo blij van dat Johannes zo een duidelijk voorbeeld schetste voor de mensen over de doop van Jezus met de Heilige Geest en met vuur.
Vaak heb ik horen prediken over het proces waarin God binnen de gemeente het koren scheidt van het kaf en op die manier de gemeente ‘zuivert’. Maar als het staat geschreven in het verlengde van dopen zal dan de uitleg in vers 13 misschien ook persoonlijk zijn bedoeld? Je bekering en de doop zijn immers ook een uiting van een persoonlijk moment van overgave aan God? Waar staan jij en ik zelf dan in dit verhaal?
In iedere are zitten meerdere graankorrels en elk met hun eigen kafje. Is ieder van ons wellicht een are die van het veld gehaald wordt en binnengebracht in Zijn schuur? Hebben sommige aren veel graankorrels in zich, maar ook meer kaf te verwijderen en waarom komen sommigen kafjes niet los en moeten deze korrels gepeld worden. Wat voor are is jouw kerk? Wat voor are ben jij? Laten we eens vetrekken vanuit het standpunt van degene die jou ‘geoogst’ heeft en wat Hij in jou wil bereiken.
Beseffen wij ons dat Hij ons op Zijn dorsvloer neerlegt en ons daar in een proces wil brengen om ook bij ieder van ons persoonlijk het kaf van de graankorrel weg te doen. Hij wil bij een ieder van ons al het kaf in ons leven weghalen en verbranden, zodat dat wat voedzaam is overblijft. In de grondtekst staat er bij de woorden reinigen en branden ‘een neerwaartse beweging’, als in ’tot op de bodem’. Zou er mee bedoeld kunnen zijn dat Hij tot in de diepste plekken van het hart wil komen en hij grondig alles weg wil halen wat niet uit Hem is? Durf jij Hem toe te laten om dit ook in jouw leven te gaan doen? Laat de Heilige Geest toe om zijn werk te doen, laat het toe dat Hij met zijn Geest over en door jouw leven heen wil blazen. Het is niet altijd prettig om afstand te doen van dingen die je zo lang mee gedragen hebt en onderdeel lijken te zijn geworden van je identiteit, of dingen te belijden waarvoor je je diep schaamt. Schaam je maar niet, want elke are heeft kaf dat verwijderd moet worden en we zijn allemaal aren. Dat maakt de aanwezigheid van Jezus Christus in ons leven zo mooi, want bij Jezus Christus is er altijd genade en de armen van de Vader zijn altijd open. Vraag Hem gewoon heel simpel om jou te helpen door de Heilige Geest het kaf van jouw graankorrel te verwijderen. En het bijzondere is dat de Heilige Geest dat precies op een manier zal doen die bij jou past en die jij begrijpt, want Hij kent je hart, je gedachten en alle omstandigheden waarin je hebt verkeerd. Laat de Heilige Geest het werk doen, vertrouw Hem en erken Hem voor de taak waarvoor Hij aan ons gegeven is door de Heere Jezus Christus.
In Christus hebben we allemaal een nieuwe identiteit gekregen. We hebben ons omgekeerd en ons oude leven achtergelaten in de waterdoop. Nu wil Hij mij en ook jou verfijnen en leren welk deel van ons hart gelouterd mag worden en mag loskomen als het kaf dat verbrandt wordt in het vuur. Wat een heerlijk graan zal er van ons overblijven om anderen op een gezonde manier mee te voeden! We mogen een kanaal worden van Hem, zodat mensen geen ‘honger’ meer zullen hebben en volledig zullen leven uit Hem die het Levend Brood is. Ik geloof dat we alleen op deze manier vruchten kunnen voortbrengen in overeenstemming met onze bekering, zoals waar Johannes eerder in vers 8 toe oproept.
In liefde geschreven,
Inge